Ik wil geen korting, ik wil ergens bij horen!

Laatst las ik een interview met Wally Olins, als het om branding en brands gaat een man met strong opinions. Voor hem heeft branding alles te maken met 'belonging', ergens bij horen. Althans in de oorspronkelijk, diepere betekenis. Bij gebrek aan echte usp's wordt het 'merk' steeds vaker toegepast voor een onderscheidend vernisje. En wie nu een reclameblok uitzit, ziet dat díe moeite zelfs niet eens meer genomen wordt. Het is 'veul voor weinig'. Dat verbaast mij. Juist in deze zekerheid versplinterende tijden hunkeren mensen naar verwantschap, naar 'horen bij'. En dat geldt niet alleen voor Oranje-gedrogeerden, de Raborenner-verslaafden en Epke-dromers. Dat geldt voor iedereen. Of je je er nu bewust van bent of niet.

In het vliegtuig bladerend zie ik Mike Ruffalo, relaxed, op Surfriders Beach in Malibu. Is het zijn blik, zijn uitstraling, zijn het de nostalgische surffotootjes, de Sundek shorts? Ik kan niet surfen, maar ik voel mij onmiddellijk verbonden met dat merk, die driekleurige bies die vrijheid, lol en adrenaline roept. Een cool, collected, calm overvalt me. Ik hoor ergens bij. Voor even.